KORONKA DO BOŻEGO MIŁOSIERDZIA

Koronkę podyktował Pan Jezus siostrze Faustynie w Wilnie 13-14 września 1935 r., jako modlitwę o uproszenie łaski Miłosierdzia Bożego dla grzeszników.    

„Przez nią uprosisz wszystko, jeżeli to, o co prosisz, będzie zgodne z moją wolą” (Dz. 1731).

„Odmawiaj nieustannie tę koronkę, której cię nauczyłem. Ktokolwiek będzie ją odmawiał, dostąpi wielkiego miłosierdzia w godzinę śmierci. Kapłani będą podawać grzesznikom jako ostatnią deskę ratunku; chociażby grzesznik był najzatwardzialszy, jeżeli tylko raz zmówi tę koronkę, dostąpi łaski z nieskończonego miłosierdzia mojego” (Dz. 687).

„Każdą duszę bronię w godzinie śmierci, jako swej chwały, która odmawiać będzie tę koronkę albo przy konającym inni odmówią − odpustu tego samego dostępują. Kiedy przy konającym odmawiają tę koronkę, uśmierza się gniew Boży, a miłosierdzie niezgłębione ogarnia duszę” (Dz. 811).

„Gdy tę koronkę przy konających odmawiać będą, stanę pomiędzy Ojcem a duszą konającą, nie jako Sędzia sprawiedliwy, ale jako Zbawiciel miłosierny” (Dz. 1541).

Koronkę do Bożego Miłosierdzia należy odmawiać na zwykłym różańcu.

Na początku: 

Ojcze nasz,  któryś jest w niebie, święć się imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja, jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj i odpuść nam nasze winy jako i my odpusz-czamy naszym winowajcom, i nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego. Amen. 

Zdrowaś Maryjo , łaski pełna, Pan z Tobą. Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.

Wierzę w Boga,  Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion; zstąpił do piekieł; trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa; siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego, stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego; święty Kościół powszechny; świętych obcowanie; grzechów odpuszczenie; ciała zmartwychwstanie; żywot wieczny. Amen

Na paciorkach Ojcze Nasz (1x):
Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo 
najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa, 
na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata.
Na paciorkach Zdrowaś Maryjo (10x): 
Dla Jego bolesnej męki miej miłosierdzie dla nas i całego świata.
Na zakończenie (3x): 
Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny, 
zmiłuj się nad nami i nad całym światem (Dz. 476).

(Fragmenty „Dzienniczka” św. siostry Faustyny)